Samozatrudnienie – jednoosobowa działalność gospodarcza. Wystarczy, że Kowalski złoży odpowiedni wniosek w gminie, i już jest jednoosobowym przedsiębiorcą.
Spółka cywilna (SC). Zgodnie z art. 860 par. 1 kodeksu cywilnego wspólnicy w takiej spółce zobowiązują się dążyć do osiągnięcia wspólnego celu gospodarczego, w szczególności przez wniesienie wkładów. Aby założyć spółkę cywilną, należy na podstawie kodeksu cywilnego spisać umowę. Należy pamiętać, aby przy zawieraniu tego rodzaju spółki wnieść klauzulę określającą dokładny udział w zyskach i stratach. Zakładając SC, trzeba pamiętać także, że każdy wspólnik jest uprawniony do równego udziału w zyskach oraz w takim samym stosunku uczestniczy w stratach, bez względu na rodzaj i wartość wkładu (jeżeli inaczej nie zostało zapisane w umowie spółki). Można zwolnić wspólników od udziału w stratach, ale nie jest możliwe wyłączenie wspólnika z udziału w zyskach.
Spółka jawna (SJ). Jako spółka osobowa może zostać utworzona przez osoby fizyczne i prawne na podstawie spisanej umowy. Każdy wspólnik odpowiada za zobowiązania spółki bez ograniczenia całym swoim majątkiem, solidarnie z pozostałymi wspólnikami oraz ze spółką. W kwestiach nieuregulowanych w umowie spółki stosuje się przepisy tytułu II działu I kodeksu spółek handlowych dotyczące spółki jawnej. Jedną z zalet prowadzenia SJ są proste procedury założenia przedsiębiorstwa i prowadzenia działalności. Umowa spółki nie wymaga aktu notarialnego.
Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (sp. z o.o.) jest działalnością podlegającą przepisom kodeksu spółek handlowych (ksh) i należy do rodzaju spółek kapitałowych. Zgodnie z art. 151 par. 1 ksh sp. z o.o. może być utworzona przez jedną osobę albo więcej osób w każdym celu prawnie dopuszczalnym, chyba że ustawa stanowi inaczej. Sp. z o.o. odpowiada za swoje zobowiązania całym majątkiem. Wspólnicy co do zasady za zobowiązania spółki nie odpowiadają. Organami spółki z o.o. są: zarząd, rada nadzorcza / komisja rewizyjna oraz zgromadzenie wspólników. Zarząd kieruje spółką, podejmując decyzje w zakresie bieżącej działalności, oraz reprezentuje spółkę na zewnątrz (jeżeli zarząd jest wieloosobowy, sposób reprezentowania określa umowa).
Spółdzielnia socjalna jest formą prawną przedsiębiorstwa umożliwiającą jej członkom (bezrobotnym, niepełnosprawnym, organizacjom pozarządowym, kościelnym, osobom prawnym, jednostkom samorządu terytorialnego, alkoholikom, narkomanom, osobom zwalnianym z zakładów karnych, osobom mającym pełną oraz ograniczoną zdolność do czynności prawnych itp.) powrót do uregulowanego życia społecznego i na rynek pracy. Spółdzielnia socjalna będąca rodzajem spółdzielni pracy opiera się na zasadach osobistego świadczenia pracy przez jej członków. Założycieli spółdzielni socjalnej nie może być mniej niż pięciu, jeśli są to osoby fizyczne, lub dwóch, jeżeli są to osoby prawne. Powinna ponadto liczyć nie mniej niż pięciu i nie więcej niż 50 członków. Spółdzielnia socjalna podlega wpisowi do Krajowego Rejestru Sądowego na wniosek założycieli, do którego obowiązkowo dołączają zaświadczenia potwierdzające ich status jako osób należących do ww. kategorii. Stosunek pracy między spółdzielnią socjalną a jej członkiem nawiązywany jest na podstawie spółdzielczej umowy o pracę.
Inne rodzaje prowadzenia działalności gospodarczej:
- fundacja (zapisy dotyczące działalności fundacji reguluje ustawa o fundacjach z 6 kwietnia 1984 r. z późniejszymi zmianami)
- stowarzyszenie (podstawą prawną funkcjonowania stowarzyszenia jest ustawa z 7 kwietnia 1989 r. Prawo o stowarzyszeniach, z późniejszymi zmianami)
Źródło: wyborcza.biz
Podobne artykuły:
Jak rozsądnie pożyczyć pieniądze na firmę?
Udany Start-up, czyli jak uniknąć pomyłek
